1. Szlak gminny oznaczony kwadratami w kolorze biało-żółtym biegnący od wsi Zawadka Rymanowska do miejscowości Stasiana przez Górę Piotruś.

Do wsi Zawadka Rymanowska możemy dojechać samochodem, drugi środek transportu najlepiej zostawić przy polu biwakowym w Stasianie.

Trasa ta jest trasą pieszą, dla osób lubiących górskie wędrówki. Rozpoczyna się ona obok dawnej cerkwi p.w. Opieki Matki Boskiej. Cerkiew ma konstrukcję zrębową i pochodzi z 1855 roku. Budynek ten jest unikatowy, gdyż nie posiada typowego podziału na trzy podstawowe części cerkwi. Obecnie cerkiew jest użytkowana przez kościół rzymskokatolicki. Idąc od kościoła przecinamy drogę, przechodzimy przez mostek na Tereściańskim Potoku i kierując się w prawo rozpoczynamy naszą wędrówkę na Górę Piotruś. Czas przejścia ok. 5 km na szczyt zajmie nam około 2,5 godziny. Po drodze mijamy stary cmentarz
z kilkoma krzyżami. Trasa nasza wiedzie przez las iglasty porośnięty głównie jodłami i świerkami. Wędrując przechodzimy również pod linią wysokiego napięcia biegnącą z lewej strony od Lubatowej na prawo w kierunku granicy państwa. Następnie dochodzimy do doliny potoku Białego, miejsce to nazwane jest Oblinka. Podchodząc pod szczyt Piotrusia na naszej drodze pojawia się coraz więcej skał. Spoczywają tutaj blisko czterometrowej długości pryzmy bloków skalnych pozostawionych po wydobyciu piaskowca wykorzystywanego kiedyś przy budowie kościoła w Lubatowej. Podchodząc pod szczyt Góry Piotruś możemy nieco zboczyć ze szlaku, aby oznakowanym szlakiem przez nadleśnictwo – emblematami kapliczki w kolorze niebieskim dotrzeć do kapliczki św. Jana z Dukli. Góra Piotruś ma wysokość 728 m porośnięta jest starodrzewiem bukowym, ze względu na łagodny zarys szczytu nazwana jest również Płazyną lub od słowa „ piatra” – Pitrosa, co oznacza kamień. Szlak żółty sprowadza nas do miejscowości Stasiana. Zejście to zajmie nam około 1,5 godziny. W Stasianie znajduje się pole biwakowe Nadleśnictwa wyposażone w łowostoły, wiaty, miejsca rozpalania ognisk, toalety a obok znajduje się utwardzony parking, gdzie można pozostawić samochó

2. Szlak PTTK oznakowany kolorem żółtym, którego trasa wiedzie od miejscowości Tylawa do miejscowości Olchowiec. Jest to trasa piesza, łączny czas przejścia to ok. 2,5 godziny. Do Tylawy możemy dojechać samochodem, drugi środek transportu najlepiej zostawić w miejscowości Olchowiec. Jest to trasa piesza mało wymagająca, biegnąca przez malownicze tereny.

Wędrówkę rozpoczynamy w miejscowości Tylawa w pobliżu skrzyżowania z drogą wiodącą do Zyndranowej. Udajemy się szosą w kierunku Barwinka około 150 m, jednak najpierw warto zwiedzić widoczną z drogi murowaną XVIII wieczną cerkiew greckokatolicką (obecnie kościół) p.w. Narodzenia Bogurodzicy oraz cmentarz z licznymi starymi łemkowskimi nagrobkami. Po zejściu z głównej drogi szlak prowadzi w kierunku zachodnim po płaskiej
i szerokiej dolinie, pośród łąk i zielonych wzgórz. Dochodzimy do kaplicy w Smerecznem, w środku której znajduje się dzwon z nazwą wsi. Pod koniec XIX wieku wieś Smereczne liczyła 36 gospodarstw. Po II wojnie światowej w ramach akcji „Wisła” wysiedlono stąd wszystkich mieszkańców. Zachowały się tylko jedynie resztki  niemieckiej strażnicy oraz ślady po szybach naftowych. Dalszy odcinek trasy wiedzie ponownie szerokimi łąkami, aż docieramy do nieistniejącej już wsi Wilsznia leżącej niegdyś nad potokiem o takiej samej nazwie. Istniała tu kiedyś w XIX wieku niewielka kopalnia ropy naftowej, a w 1935 roku kiedy to mieszkańcy przeszli na prawosłowie wybudowana została cerkiew. Podczas operacji dukielskiej w 1944 roku wieś została zniszczona,
a ludność w ramach przesiedlenia wyjechała na Ukrainę. Zachowały się  tylko fragmenty cmentarza oraz porastające to miejsce stare drzewa owocowe. Kontynuując naszą pieszą wycieczkę docieramy do miejscowości Olchowiec,
w której warto obejrzeć cerkiew p.w. Przemienienia Relikwii św. Mikołaja  do której prowadzi unikatowy kamienny mostek. Możemy również zwiedzić izbę regionalną z eksponatami łemkowskimi. Warto tę miejscowość odwiedzić w niedzielę najbliższą 22 maja, gdyż wówczas odbywa się „kermesz”  - święto parafii. Jeżeli ktoś nadal chce kontynuować pieszą wycieczkę, może udać się żółtym szlakiem w kierunku szczytu Baranie (ok. 2 h), a następnie zejść ze szlakuw Hucie Polańskiej.